• Zasady haremu

● O haremie:

Pałac Topkapi to bez wątpienia jedno z najpiękniejszych i najbardziej egzotycznych miejsc na Awatarii.
Znajduje się w nim wiele różnych pomieszczeń oraz komnat, w których mieszka harem sułtana.

Słowo harem odwołuje się do czegoś zakazanego, niedostępnego, gdzie dostęp ma jedynie sam władca.

Jest to przede wszystkim miejsce przebywania członków jego najbliższej rodziny.

Harem jest zbiorowiskiem najbardziej wpływowych kobiet Imperium Osmańskiego.

Trzeba pokonać trudną, a zarazem długą droge, aby stać się tą, która zdobędzie wpływy i władze.

Ciągłym etapem bycia w haremie jest edukacja, dzięki której nawet niewolnica zyska wyższe stanowisko. Największym z nich, jakie może ona osiągnąć, jest to haseki, czyli ulubiona kobieta władcy, która urodziła mu syna (şehzade), a następnie została jego jedną z czterech żon (nikah).

Najważniejszą rolę w życiu władcy pełni jego matka, czyli valide sultan, rządzi ona całym haremem.

Nie licząc agów, do haremu wstępu nie mają mężczyźni, jest to zakazane.
Żaden mężczyzna nie ma prawa rozmawiać z kobietami sułtana.

W pałacu wszystkie pomieszczenia dostosowane są do potrzeb i wygód jego mieszkańców.

Panuje tam dobrobyt, przepych i raj, w którym cieszą się nawet niewolnice. 

● Rok w rozgrywce:

1539.

● Hierarchia:

1.

Sułtan.

2. 

Valide sultan.

3.

Baş nikah.

4.

Rodzina sułtana.
Przykładowo:
- Babka sułtana (büyük).
- Ciotka sułtana.
- Siostra sułtana.
- Syn sułtana (şehzade).

- Córka sułtana.
- Inni.

5.

Nikah.

6.

Wielki wezyr.

7.

Kapudan.

8.

Haseki.

9.

Wezyr.

10.

Baş hatun.

11.

Kadın.

12.

Szembelan.

13.

Paşa.

14.

Efendi.

15.

Bey.

16.

Baş haznedar (zarządczyni).

17.

Baş ağa (zarządca).

18.

Haznedar (skarbniczka).

19.

Ağa.

20.

Kalfa.

21.

Gözde (faworyta).

22.

Sługa.

23.

Hatun (niewolnica).

24.

Cariye (niewolnica).

● Oznaczenia poszczególnych hierarchii:

Każde stanowisko posiada szczególny znak w nazwie.

Nadaje on odpowiednią wartość w hierarchii, a tym samym ważny tytuł.

Ж

Znak sułtana i jego rodziny.

Ѫ

Znak poddanych oraz stanowisk zniewolonych.

● Daty najważniejszych dni i świąt:

• Kwiecień:

Ramadan, czyli święty miesiąc.

Dzień 1 kwietnia zaczyna się od porannego obfitego posiłku. 

Resztę dnia przeznacza się na post i modlitwę.

• 3 czerwiec 2014 rok:

Data założenia haremu na Awatarii.

• Obchody piątkowej modlitwy:

Ogłaszane są przez sułtana. Wraz z rodziną wyjeżdża on w czwartek do pałacyku Edirne. 

W piątek odbywają się modlitwy oraz wieczerza. Powrót w sobotę.

/Margines:

Za nie zjawienie się lub brak uczestnictwa na jakichkolwiek obchodach, grozi wyrzucenie.

● Ślub (w rozgrywce):

Ślub zawszę może zostać zorganizowany za zgodą sułtana.
Ślub kogoś z rodziny lub haremu władcy zawsze organizuje valide sultan lub matka konkretnego stanowiska za jego zgodą.

Panna młoda po otrzymaniu ślubu zostaje nikah (żoną) i jest to jej dodatkowy tytuł.

• Ślub dzieli się na trzy etapy:

1. Zaręczyny.

2. Noc henny (przed dzień ślubu).

3. Oficjalna ceremonia ślubna (w ustalony dzień ślubu).

• Każda ze stron (mąż i żona) na ślubie musi mieć świadka.

Odpowiadają oni w ich imieniu.

• Ślubu udziela kadi.

• Proces ślubu wygląda następująco:

Kadi zaczyna od słów.

W obecności Allaha i świadków udzielam ślubu x i x za opłatą 1000 akçe.

Następuje opłata pieniężna ślubu.
(Pieniądze płaci mąż za pośrednictwem swojego świadka).

Następnie pyta on świadków trzy razy podczas ceremonii ślubnej.

Pierw męża.

Czy ty x bierzesz x za żone?

(Świadek męża odpowiada).

Czy ty x bierzesz x za żone?

(Świadek męża odpowiada).

Czy ty x bierzesz x za żone?

(Świadek męża odpowiada).

Później żone.

Czy ty x bierzesz x za męża?

(Świadek żony odpowiada).

Czy ty x bierzesz x za męża?

(Świadek żony odpowiada).

Czy ty x bierzesz x za męża?

(Świadek żony odpowiada).

Świadkowie zatwierdzają ślub.
Po czym kadi z woli Allaha ogłasza pare mężem i żoną.

• Każda kobieta w pałacu sułtana może zostać wydana za mąż, o ile jest muzułmanką i została wyzwolona.
Nie mogła ona trafić do alkowy sułtana (z nim współżyć).
Na taki ślub potrzeba głównie zgody władcy bądź jego matki oraz dodatkowo właścicielki/a, jeśli ta jest czyjąś sługą.
Kobieta należąca do sułtana, a wyzwolona w przypadku ślubu, staje się własnością męża.

W przypadku mężczyzn nie potrzeba wyzwolenia tylko przyjęcia wiary w Islam.

Mężczyzna nawet po ślubie jest sługą sułtana, a jeśli ożeni się z sułtanką również jej.

• Po ślubie nadal można pracować w haremie władcy.

Pracuje się na tych samych zasadach, co wcześniej, jednak jest się godnie traktowanym/ą.

Rozwód dokonuje się po wypowiedzeniu wyłącznie przez męża trzech słów:

Boşanıyorum...

(Rozwodzę się...).

Boşanıyorum...

(Rozwodzę się...).

Boşanıyorum...

(Rozwodzę się...).

Kobieta nie ma prawa do rozwodu.

Tylko sułtanka może rozwieść się z mężem, gdy ten jest jej sługą.

● Zasady (rozgrywki) haremu:

• Harem odbywa się od środy do piątku w godzinach od 20:00 do 24:00.

• W każdy piatek, o godzinie 20:00 organizowana jest (godzinna) obowiązkowa zabawa!
Zabawa w tym dniu to pora obiadowa lub kolacji.

Po skończonej zabawie jest możliwość alkowy lub dalszego spędzania czasu w pałacu do godziny 21:00.

• Każde stanowisko z rodziny sułtana wyznaje (od urodzenia) wiare w Islam.
To samo dotyczy wszystkich mieszkańców pochodzących z Imperium Osmańskiego.

• Alkowa w grze to kwestia moralna.

W trakcie alkowy można pozwolić sobie na więcej za zgodą obu stron.

Jeżeli ktoś ma mniej niż 18 lat (realnie) może to oznajmić podczas alkowy na samym początku.

Żeby alkowa się zaliczyła nie trzeba pisać zboczonych słów, wystarczy leżeć w łożu i czule się zachowywać.

• Nałożnice do alkowy sułtana może wysłać wyłącznie valide sultan.

Baş haznedar lub jego siostra, ciotka bądź babka, mają prawo wysłać mu nałożnice wyłącznie za jej zgodą.

Chyba, że w prost zapytają władce o zgodę.
(Jeśli valide sultan umrze nie potrzeba nikogo zezwolenia).

W przypadku şehzade lub sultanzade, zajmują się tym ich matki (bądź opiekunki) i to od nich potrzebna jest zgoda.
(Jeżeli chodzi o şehzade może decydować o tym również sułtan).

Jest to forma prezentu.

Jak wygląda wysłanie niewolnicy przez inną osobe?
Pomijając, że pierw trzeba taką niewolnice znaleźć.

Nałożnica zostaje przygotowana, a następnie wysłana do alkowy, gdzie ma się przedstawić i powiedzieć od kogo została podarowana.
To od sułtana ostatecznie zależy, czy przyjmnie ten dar.
(Şehzade i sultanzade nie mogą odmówić, to zależy głównie od ich matki lub sułtana).
Przywilej ten mają również niektórzy mężczyźni tacy jak wielki wezyr, wezyrowie lub paszowie, którzy chcąc wzmocnić swoją pozycje mogą ofiarować władcy lub jego synowi nałożnice, przykładowo w postaci łupu wojennego, kupionej, a nawet własnej córki.
W tym przypadku po zatwierdzeniu przez sułtana, kobieta mu bądź jego synowi podarowana trafia do alkowy pierwszego dnia po przybyciu do haremu.
(Następnie żyje w nim jak każda inna niewolnica).

• Inne królestwa mogą wysyłać sułtanowi, a także jego synom różne dary w ramach sojuszu.
Muszą być one jednak bezpośrednio przedstawione władcy i przez niego zaakceptowane.

Do darów wliczają się między innymi niewolnice.

• Ważność rodziny sułtana:
Im stanowisko starsze, tym jest ważniejsze, a młodsze ma okazywać mu szacunek.
Synowie i córki władcy nie muszą, jednak mimo wszystko również powinni to robić.

Najważniejszym stanowiskiem z rodziny sułtana jest jego syn, przyszły następca tronu, czyli şehzade.

• Uśmiercać osoby w rozgrywce mogę tylko ja, sułtan oraz valide.

Jeśli jakieś stanowisko chce się zabić, musi to zgłosić mi, władcy lub jego matce.

Po śmierci następuje zmiana stanowiska.

• Żadne stanowisko wpisane na blogu nie może się zabić, o tym decyduję wyłącznię ja.

• Teleportowanie w pałacu jest zakazane.

Należy przechodzić przez drzwi, klikając na nie.

• Do haremu nie mają prawa wstępu kobiety, które pochodzą z kraju władcy.
Są one w pełni wolne.
Żeby taka kobieta znalazła się w pałacu, musi dojść do ślubu z władcą.

• Każda niewolnica ma prawo wybrać sobie pochodzenie, wiek, imie oraz wygląd.

Mają być one odpowiednie, powiązane z krajem jej pochodzenia.
Podlega to mojej akceptacji.

• Imie niewolnicy zostaje zmienione po przyjęciu przez nią wiary w Islam.

• Tytuł gözde otrzymują wybranki władcy bądź księcia.
Po wizycie w alkowie kobieta nie otrzymuje od razu nowej rangi.
Tytuł musi być nadany jej osobiście przez właściciela.

• Jeśli hatun nie zostanie gözde, noc w łożu sułtana (lub şehzade) i tak się zalicza.

• Na jeden dzień zalicza się tylko jedna alkowa.

• Jedna konkubina, jeden syn.
Zasada ta głównie obejmuje męskich członków rodziny sułtana, zwłaszcza jego synów.
Kobieta po urodzeniu syna może nadal odwiedzać alkowe i urodzić w przyszłości córke/i, jednak nie może ona drugi raz urodzić chłopca.

(Ponowne wylosowanie syna przez kobiete, równa się poronienie).

Ma to wpływ na harmonie.
W haremie nie powinno się dopuszczać do zbiorowej zazdrości ze strony innych kobiet.
Każda powinna mieć szanse na takowe wyróżnienie.
Sułtan powinien, jednak nie musi stosować się do tej zasady.

• Nieplanowana (specjalnie ukrywana) ciąża nałożnicy şehzade/sultanzade w pałacu sułtana, to śmierć dziecka oraz wygnanie winnej.
Książe powinien liczyć się z konsekwencjami, ponieważ taki sekret równa się zdradzie.

Jakiej?
Mając synów şehzade zwiększa swoje prawo do tronu i w ten sposób pokazuje, że jest gotowy do objęcia władzy.

Powinien mieć na uwadze, że to sułtan jest najważniejszy, a on sam jest zabezpieczeniem jego rządów.
To samo tyczy się sultanzade, ponieważ w ostateczności ma on prawo do tronu, gdy władca nie ma potomka.

• Şehzade może mieć dzieci mieszkając w pałacu sułtana.

• Sultanzade może mieć dzieci dopiero, gdy zamieszka we własnym pałacu.

Kobiety mogą go odwiedzać w łożu pod dachem władcy, jednak ich alkowy zatrzymują się na siedmiu.
Rodzą dopiero po wyjeździe.

• Dziecko ma obowiązek każdego ranka przywitać się ze swoją matką całując jej dłoń.

• Po awansie na faworyte mężczyzny obowiązkiem faworyty jest ucałowanie dłoni jego matki.

• Haznedar, kalfy oraz ağowie, podczas gdy mają czas wolny mogą odwiedzać sułtanki i im pomagać.

• Tytuły głównie nadaje sułtan, valide sultan lub baş haznedar.

• Kłania się pisząc *ukłon* i tym podobnie, można także użyć opcji gestu w grze.

• Gdy zdarzy się przypadłość, że sułtanka valide umrze lub zostanie odesłana z pałacu, sułtan decyduje, kto będzie rządził haremem.

W przypadku, gdy sułtanki matki chwilowo nie ma obecnej podczas rozgrywki, ona sama może wybrać zastępczynie na swoje miejsce.
Ta ma następnie po jej powrocie o wszystkim ją poinformować.

• Po porodzie małe dzieci, gdy minie miesiąc, mogą zmienić swój wiek do 5 lat.

(Do tego czasu nie mogą nic mówić).

• Wiek wszystkich osób w haremie zmienia się co rok.

• Dorosłość w naszej rozgrywce to 16 lat.

• Projektant i salon piękności:

Przebywać tam można wyłącznie za pozwoleniem sułtana, valide sultan lub baş haznedar.

• Prenses, czyli księżniczką z innego królestwa, można zostać wyłącznie za obustronną zgodą, moją i sułtana.

(Gdy oboje się zgodzimy, chętnej wymyślane jest pochodzenie oraz wygląd).

Prenses traktowana jest jako gość lub kobieta porwana.

Jeśli władca zechce, aby księżniczka należała do jego haremu, ta jako gość musi zostać jego żoną.

Jeżeli natomiast prenses została porwana, a sułtan ją pożąda, zaczyna ona od podstaw tak, jak każda cariye.

Księżniczka może należeć do któregoś z synów władcy zostając żoną, jeśli ten się zgodzi.

• Wyjście z pałacu podczas trwania rozgrywki (i nie tylko) w jakiekolwiek miejsce bez zgody grozi wyrzuceniem.

• Nie wolno pisać nieodpowiednich oraz niezrozumiałych słów.

• Karą za patologiczne zachowanie jest wyrzucenie!

Wyjątkiem są specjalne oraz impulsywne zachowania podczas rozgrywki, wnoszące nute rywalizacji.

• Zmiana stanowiska jest dozwolona jedynie w szczególnym przypadku.

• Płeć dziecka:

Gdy kobieta zajdzie w ciąże, udaje się z opiekunką do medyczki, aby ją potwierdzić.

Następnie zgłasza się do mnię i losuje płeć dziecka.
Przy losowaniu płci dziecka może być aktywna valide oraz zarządczyni.
Ciężarna oraz osoby będące podczas losowania nie mają prawa wyjawić płci dziecka do czasu porodu.

Niezależnie od wylosowania płci można dodatkowo urodzić córke.

Barwa zielona:

Chłopiec.
Gdy wylosuje się kolor zielony (chłopca) można podjąć ryzyko i losować drugi raz.
Jeżeli znowu wypadnie ta sama barwa, można urodzić dwóch chłopców.
Jeśli jednak za drugim razem wypadnie kolor dziewczynki, test na płeć dziecka robi się od nowa.

Barwa czerwona:

Dziewczynka.

Barwa niebieska:

Poronienie.

• Zajść w ciąże można, dopiero gdy odwiedzi się (łoże) alkowe siedem razy!

Ta, która najszybciej odwiedzała alkowy, jako pierwsza zachodzi w ciąże i rodzi.

• Ciąża w rozgrywce trwa trzy tygodnie.
(Brak osoby chętnej na dziecko do czasu porodu równa się poronienie).
W trakcie ciąży osoba chętna na stanowisko dziecka może zostać sługą ciężarnej.

• Kobiety będące w stanie błogosławionym są nietykalne i mają wiele przywilejów.

Każdy, kto je obrazi, zostanie surowo ukarany.

Nie muszą się kłaniać oraz brać udziału w pałacowym planie dnia.

Ciężarna może rozkazywać niewolnicom, aby te jej usługiwały.

 Niewolnice mają przykładowo pomóc jej wstawać, przynieść jedzenie lub ją umyć.

Brzemienna może odwiedzać alkowe, jednak nie może dojść do stosunku.

Sułtan powinien interesować się stanem ciężarnej, wzywając bądź ją odwiedzając.

Podczas spotkania lub spotkań mogą omówić przykładowo imie dla dziecka.

• Po narodzinach, gdy urodzi się książe wszyscy świętują!

Na jego cześć wystrzeliwują armaty, żeby każdy w państwie o nim usłyszał.
W pałacu wszyscy świętują na rożne sposoby.
(Głównie z kieszeni valide sultan lub matki syna sułtana, któremu urodził się syn).

Przykładowo na dziedzińcu sypane jest złoto dla niewolnic.
Rozdawana jest lokma oraz osobno każdemu złoto.
A także organizowana jest zabawa z tej okazji.
Gdy urodzi się dziewczynka, to również powód do radości.
Mają go zwłaszcza rywalki matki dziewczynki.
Chcąc dodatkowo poniżyć kobiete mogą kazać rozdać chałwe lub złoto.

• Kobieta, która urodziła, chce i może chodzić do alkowy, nie potrzebuje na to pozwolenia.
Wyjątkiem jest, gdy matka władcy/księcia/sultanzade sobie tego zażyczy.
Ta ma wtedy pytać ją, o pozwolenie.
Za sprzeciw grozi zakaz odwiedzania łoża.
Gdy taka kobieta znowu zajdzie w ciąże ma to zgłosić mężczyźnie do którego należy lub jego matce.

• Imie swojemu dziecku nadaje w pierwszej kolejności władca.

Matka władcy może nadać imie jego córce, gdy ten jest przykładowo na wojnie.
Dziecku ogólnię nadają imie rodzice.
Powinni oni jednak ustąpić sułtanowi, gdy ten jest w pobliżu, ponieważ będzie to dla nich zaszczyt.

• Imie dziecku nadaje się powtarzając trzy razy te słowa:

Senin adın... (imie dziecka).

Senin adın... (imie dziecka).

Senin adın... (imie dziecka).

• Kobieta po porodzie (przez wzgląd na połóg) nie może odwiedzać alkowy przez tydzień.

• Gdy kobieta sułtana (lub şehzade) urodzi mu dziecko nie bierze udziału w planie dnia niewolnic.

• Dziecko sułtana należy do niego, a nie do kobiety które je urodziła.

(Tak samo w przypadku şehzade).
Również dotyczy to wszystkich innych mężczyzn.
Wyjątek jest jeden, gdy kobiece stanowisko jest ważniejsze od męskiego.
Wtedy kobieta ma większe prawo do dziecka.

• Zdrowie/choroba:

Każdy, jeśli zechce, może udać się do lecznicy na badania sprawdzić swój stan zdrowia.

Sułtan lub valide sultan mogą rozkazać obowiązkowe badania.

Przy badaniu ma być obecna główna zarządczyni lub główny eunuch.

Barwa fioletowa:
Ciężka choroba.

Przykładowo gorączka, powikłania, pasożyty, poważny uraz jakiejś części ciała, itp.

Barwa pomarańczowa:
Lekka choroba.

Na przykład przeziębienie, zapalenie czegoś, trywialny uraz jakiejś części ciała, itp.

Barwa żółta:
Okaz zdrowia.

Po wylosowaniu choroby, osoba sama ustala na co zachorowała.
Choroby niewolnicom przypisuje główna zarządczyni, a dzieciom matki.

Osoba wraca do zdrowia po tygodniu.

Nie wolno przypisywać sobie/komuś chorób śmiertelnych.

Zwłaszcza zakaźnych, które grożą innym.
Tylko ja to mogę zrobić.
W przypadku chorób zaraźnych, ale nie groźnych dla życia, może to zrobić sułtan.

Każda nowa niewolnica po przybyciu do pałacu (pierwszego dnia) ma zostać zbadana.
Baş haznedar ma tego dopilnować.

• Pan żeniąc się z każdą nową wybranką, poświęca pierwszą żonę strącając ją w dół.

Musi on także rozwieść z czwartą żoną, jeśli takową posiada.

• Sułtanki mogą robić przyjęcia podczas trwania pory kolacyjnej w haremie lub swoich komnatach.
Muszą mieć na to pozwolenie od władcy lub jego matki.

• Gdy niewolnice wykonują plan dnia, sułtanki nie powinny im przeszkadzać.

Główna zarządczyni ma prawo wyprosić sułtanke, która źle się zachowuje.

• Każdy awans na wyższe stanowisko należy zgłosić od razu baş haznedar.

• Valide sultan wyznacza opiekuna, gdy młode stanowisko nie ma u boku matki.

• Dzieci sultanzade lub sułtanki (córki siostry sułtana), posiadają następujące tytuły:

Chłopiec - bey.

Dziewczynka - hanım.

Syna głównie obowiązują zasady beyów.
Córke zaś zasady przeznaczone dla sułtanek.
Pomimo, że dzieci nie posiadają tytułów takich jak ich rodzice, pochodzą z samej rodziny sułtana i poprzez to są ważniejsi niż zwykły bey, czy kobieta w Imperium Osmańskim.

/Margines:

Za niewiedze, niestosowanie się lub złamanie wymienionych powyżej zasad grozi kara lub wyrzucenie.

● Plan dnia (ogólny):

1. 20:00, poranek.

• Czas wolny.

2. 20:30, śniadanie.

• Szkoła.

• Czas wolny.

3. 22:00, obiad.

• Czas wolny.

4. 23:00, kolacja.

• Hammam.

• Czas wolny.

5. 24:00, noc.

• Cisza nocna.

● Zabawa:

Przed zabawą zarządczyni wybiera tancerki (,od 3 do 5 niewolnic) z którymi ćwiczy taniec.

Do tańca powinny być wybierane najmądrzejsze niewolnice.

Zarządczyni może ustalać wybór tancerek z matką sułtana lub księcia.
Matka syna, jeśli się upomni ma pierwszeństwo w wyborze niewolnic do tańca.

Pozostałe niewolnice w trakcie zabawy usługują i grają na instrumentach (wcześniej też się tego ucząc).

Nauka tańca niewolnic odbywa się w tym samym pomieszczeniu, gdzie ma odbyć się zabawa.

Nauczycielka razem z niewolnicami ustala dany układ tańca/ów, który te wykonują podczas zabawy.

● Kary:

Wyznaczane są głównie lub łagodzone są przez sułtana i valide sultan.
Niektóre łagodniejsze kary (, przykładowo lochy, baty, zakłucie w falake, dodatkowa praca) mogą bez pozwolenia być wykonywane przez baş haznedar, haznedar oraz baş ağe.

Na te surowsze muszą mieć pozwolenie od władcy lub jego matki.

• Lochy:
Zazwyczaj wrzucenie do celi.

W lochach (poprzez tortury) również wyznaczane są kary.

• Baty:

Inaczej opcja kopania.

• Zakłucie w falake:

Inaczej opcja policzkowania.

• Zamknięcie w komnacie:

Kara dla sułtanek (i nie tylko) za złe zachowanie. 

• Odebranie dziecka:

Tą karą głównie posługuje się valide sultan.
Może ona odbierać matkom prawa do opieki nad dzieckiem/ćmi.

Odbierając dziecko/i, sama się nimi zajmuje bądź przydziela im nowego opiekuna.

• Odesłanie do starego pałacu lub innych pałaców:

Nieposłuszne niewolnice lub sułtanki zostają wypędzone z głównego pałacu, zamieszkując inny.

Nie mają prawa wyjścia z niego.
Mogą za zezwoleniem przybyć w odwiedziny, przykładowo podczas ważnych wydarzeń w rozgrywce.

(Tę kare ma prawo zastosować Şehzade i jego matka w przypadku faworyt do niego należących, powinni jednak powiadomić o tym sułtana bądź valide sultan).

• Obcinanie włosów:

W trakcie tej kary zakazuje się noszenia peruk.

Włosy odrastają do 3 tygodni.

(Co tydzień można stopniowo powiększać fryzurę).

Tydzień 1:

Tydzień 2:

(Mogą być inne podobne, byle były krótkie).

Tydzień 3:

Normalna fryzura.

• Ucięcie języka:

Osoba nie ma prawa się odzywać, może używać jedynie gestów pisemnych.

• Poronienie oraz lek na bezpłodność:

Kara stosowana wobec kobiet ciężarnych.

• Śmierć (egzekucja):

Równa się ze zmianą stanowiska.

• Wrzucenie do Bosforu:

Niewolnica zostaje wrzucona w worku do wody, a następnie musi zmienić stanowisko.

/Margines:

Gdy kary nie skutkują, osoba zostaje wyrzucona.

Sułtan, valide sultan oraz baş haznedar mogą podczas gry wprowadzać (wymyślać) własne kary.

● Rodzina sułtana:

1. Valide sultan:

Matka władcy, zaczynała (lub nie) jak każda inna hatun od stanowiska niewolnicy.
Rodząc jako pierwsza (zazwyczaj) syna władcy została mianowana tytułem baş hatun.
Następnie, gdy syn po śmierci ojca obejmował tron, pełni w haremie funkcję valide sultan.

Będąc matką władcy zajmuję ona największą kobiecą pozycję w państwie i rządzi haremem.

Jest głową całego pałacu, rozporządza w nim wszystkim, jak tylko zechce.

Wymierza kary jego mieszkańcom, a także ma prawo wyrzucić z niego każdego, kto się jej narazi.
Valide sultan ma do dyspozycji armię eunuchów, a jej prawą ręką jest zarządczyni.

Oprócz pierworodnego syna, jeśli ma, posiada również córki.
Mają one obowiązek każdego dnia, wedle tradycji, o poranku wraz z sułtanem ucałować jej dłoń.

Jako matka, władając pałacem ma prawo wysyłać synowi nałożnice do alkowy.

Mężczyzna posiada wiele kobiet, lecz matkę ma tylko jedną, dlatego powinna być ona najważniejsza.

Nikt nie ma prawa podważać jej decyzji!
Kara za sprzeciw jest sroga, a los przesądzony.

W ramach należnej wdzięczności, miłości oraz należnego szacunku wszyscy mają się jej słuchać.

2. Baş nikah:

Główna żona władcy.

Otrzymuje tytuł baş nikah, zostając pełnoprawną małżonką sułtana.

Ma ogrom przywilejów.

Może swobodnie odwiedzać sułtana i wybrać sobie służbe.

Nikt nie ma prawa jej obrazić.

Wszyscy bez sprzeciwu wykonują jej rozkazy.

Równa się ona niemalże ze stanowiskiem valide sultan.

3. Inne kobiety z rodziny sułtana (sułtanki):

Czyli przykładowo kobiety takie jak babka, ciotka/i, siostra/y, córka/i oraz kuzynka/i władcy.

Każde mniejsze stanowisko ma okazywać im szacunek.

Każda sułtanka może zostać wydana za mąż, decyzję tę podejmuje sułtan wraz z jej matką.

Córki sułtana, stanowią więcej niż szczebel władzy, są one rodzonymi spadkobierczyniami krwi osmańskiej, zyskały one pełnie władzy od chwili swoich narodzin i przysługuje im miano księżniczek.

Wspierają ojca, a także własnych braci w drodze do tronu.

Obowiązkiem każdej z córek władcy jest oddanie i posłuszeństwo swej matce.

Ich życie przepełnione jest luksusami!

Wychowały się spacerując po różanych ogrodach, popijając szerbet oraz jedząc najpyszniejsze potrawy.

W zupełności (prawie) każdy ma okazywać im należyty szacunek, usuwając się w ich cień.

Córki książąt, czyli synów sułtana, podobnie jak ich ciotki w przyszłości mogą zostać córkami władcy.

 4. Nikah:

Żona sułtana, których może posiadać wyłącznie cztery.

Otrzymuje ona tytuł Nikah.

Każde niższe stanowisko wykonuje jej polecenia.

Żonami zostają przeważnie matki synów władcy.
To największy szczebel władzy, jaki może zyskać niewolnica, stając się pełnoprawnie sułtanką.

5. Haseki:

Sułtan może mieć wiele kobiet, jednak zawszę wśród nich ma tą jedyną.
Władca wyróżnia ukochaną odznaczając ją wyjątkowym tytułem, który czyni ją wyjątkową.

Tytuł haseki posiada wyłącznie ulubiona kobieta władcy lub księcia.

Władca może posiadać więcej haseki, jednak wtedy tytuł traci na wartości.

Główna haseki może otrzymać wtedy tytuł baş haseki.

Şehzade może nadać tytuł haseki ulubionej kobiecie dopiero, gdy wyjedzie z nią na prowincje.
Książe nie może mieć więcej niż jednej haseki.

Jedyny warunek otrzymania tytułu haseki to urodzenie syna.

● Proces przyjęcia wiary Islamskiej w rozgrywce wygląda następująco:

 

1. Osoba upoważniona pyta się drugiej osoby w odosobnionym miejscu, czy chce ona przyjąć Islam 3 razy.

2. Osoba chcąca przyjąć nową religie odpowiada 3 razy.

3. Osoba przyjmuje wiare w Islam i otrzymuje nową tożsamość (tureckie imie).

• Warunkiem otrzymania większości tytułów w Imperium Osmańskim jest przyjęcie Islamu.

• Islam w grze można przyjąć poprzez właściciela o płci męskiej (, przykładowo sułtana lub şehzade), w haremie natomiast prosząc baş haznedar, baş ağe bądź eunuchów.

• Baş haznedar jako jedyna kobieta w domu sułtana jest upoważniona do ofiarowania wiary Islamu.

• Gdy niewolnica przyjmie Islam, nowe imie może jej nadać właściciel/ka.
Władca (bądź książe), jeśli niewolnica przynależy do jego haremu.
Sułtanka, jeśli ta jest jej sługą.
Matka władcy (bądź księcia), gdy niewolnica należy do haremu jej syna.

/Margines:

Proszę nie brać tego na poważnie, ma to na celu wniesienie czegoś realnego do rozgrywki.

● Stanowiska zniewolone:

1. Baş hatun (kadın):

Matka pierwszego syna sułtana.

Otrzymuje ona tytuł baş hatun.

Zostaje ona obdarowana ogromnym zaszczytem, ponieważ w przyszłości jej syn jako najstarszy ma (prawo) szanse zasiąść na tronie, a ona sama zostać valide sultan.

2. Kadın:

Matka syna władcy (lub księcia).

Otrzymuje ona tytuł kadın.

Zostaje sułtanką, mimo wszystko nadal będąc niewolnicą.

Kobieta, która urodziła sułtanowi syna ma życie pełne wygód.

Może za zgodą valide sultan odwiedzać władcę i otrzymuje służki.

Jest to najwyższy szczebel władzy, który samodzielnie może otrzymać niewolnica w haremie.

Chcąc zostać nikah, musi pozbyć się będących już na tym stanowisku innych żon władcy.

3. Baş haznedar (główna zarządczyni):

Główna zarządczyni haremu sułtana.

Jedna z najbardziej wpływowych kobiet.

Pełni funkcje prawej ręki matki władcy.

Otrzymuje ona tytuł baş haznedar.

Jest głową całego pałacu i zarządza jego mieszkańcami.

Należy się do niej zwracać z szacunkiem.

Ma mieć zawsze oko na harem sułtana, ponieważ jego spokój jest najważniejszy.

Dba o przedłużenie dynastii wysyłając kobiety do alkowy.

Męski potomek, to jeden z głównych celów jej służby.

Jej obowiązkiem jest pytanie się władcy bądź jego matki, czy niewolnica ma odwiedzić alkowe.

W przypadku księcia, pyta się matki.

Wykonuje ona plan dnia wraz z niewolnicami, trzymając przy tym żelazną dyscyplinę.

Dookoła niej chodzą kalfy oraz ağowie służąc jej pomocą.

Każde niższe stanowisko (i nie tylko) ma być posłuszne głównej zarządczyni i musi wykonywać jej polecenia!

Za sprzeciw grozi kara lub oddalenie z pałacu.

Baş haznedar spośród kalf może wybrać pięć głównych, którym najbardziej ufa.

Szkoli je w przyszłości na swoje miejsce.

Otrzymują one tytuł haznedar, zostając zarządczyniami kierują haremową służbą.

Główną zarządczynią zostać może haznedar, kalfa bądź nawet zwykła sługa.

Warunkiem jest edukacja.

Kobieta chcąca pełnić funkcje baş haznedar musi przejść pałacowe szkolenie od a do z.

Trzeba znać haremowe reguły i zasady, a dodatkowo umieć je zastosować każdego dnia, przykładowo prowadząc plan dnia z niewolnicami lub będąc w obecności członków dynastii.

Główna zarządczyni może wymierzać kary wyłącznie mniejszym stanowiskom.

Jeśli chodzi o wyższe stanowiska, musi ona konsultować się z valide sultan lub sułtanem.

Kłopoty ponad swe siły ma zawsze zgłasza władcy bądź jego matce.

Na sułtankach kończą się jej rządy, co nie znaczy, że nie może ich upominać lub im rozkazywać.

Gdy te przeszkadzają w wykonywaniu planu dnia niewolnic lub są nieposłuszne w godzinach ciszy nocnej.

W wolnej chwili przekazuje ona i omawia wszystko z sułtanką matką.
Raz w tygodniu omawia z nią różne sprawy, przykładowo rodziny sułtana, państwowe, haremowe oraz finansowe pałacu.

Baş haznedar jest główną skarbniczką, która może zarządzać majątkiem w haremie władcy.

Główna zarządczyni może powierzyć plan dnia innej zarządczyni.

Baş haznedar podczas rozgrywki, jeśli chce odpocząć lub ma inne ważne obowiązki związane z haremem może wyznaczyć innych opiekunów do prowadzenia planu dnia z hatun.

Musi pamiętać, że prawdziwy sukces to umiejętność panowania nad tym, co ma się do dyspozycji.

 Gdy główna zarządczyni nie chce, plan dnia się nie odbywa, a niewolnice mają czas wolny.

(Postępują one wtedy według planu dnia dla niewolnic.)

Tyczy się to także świąt.

Baş haznedar podczas ważnych uroczystości czas spędza zawsze przy boku valide sultan.

Gdy prawa ręka pałacu jest nieobecna, niewolnicami zajmują się inni opiekunowie (haznedar, kalfy oraz ağowie).

Bez zgody kobiety rządzącej haremem zarządczyni nie może wysyłać niewolnic do alkowy, chyba że władca da jej taki przywilej.

Jeśli w pałacu urodzi się şehzade lub faworyta jest w ciąży, baş haznedar ma to oznajmić valide sultan.

 Ma zostać wtedy rozsypane złoto na dziedzińcu, a także w całym pałacu będzie rozdawana lokma.

Gdy niewolnice mają wolne ustawia je w rzędzie i rozdaje im podarki (przykładowo od sułtanek).

4. Baş ağa:

Otrzymuje on tytuł baş aği, czyli głównego zarządcy haremu padyszacha.

Ma władze nad całą resztą eunuchów, a Ci mają się go słuchać i wykonywać jego polecenia.

Posłaniec sułtanki valide oraz prawa ręka samego władcy.

Donosi wiadomości sułtance matce oraz przekazuje informacje na temat haremu sułtanowi.

Gdy nie ma zarządczyni przejmuje on jej obowiązki wykonując plan dnia z hatun lub wyznacza do tego kalfy.

Główny zarządca może wysyłać kobiety do alkowy, jeśli władca da mu ten przywilej.

5. Haznedar:

Zarządczyni haremu sułtana.

Pomocnica głównej zarządczyni.
(Baş hazendar może mieć pięć haznedar).

Otrzymuje ona tytuł haznedar, zostając jedną z pięciu pomocnic baş haznedar.

Ma władze nad pałacową służbą sułtana.

Wiernie służy rodzinie władcy.

Każde niższe stanowisko w haremie ma słuchać się zarządczyni i wykonywać jej polecenia.

6. Kalfa:

Kobieta pełniąca funkcje pokojowej, kierująca służbą pałacową.

 Służy rodzinie sułtana i pomaga w planie dnia niewolnic.

Zajmuje się nadzorowaniem części kobiecej pałacu.

• Kalfa może zyskać różne ważne tytuły, które umacniają jej pozycje:

Każda kalfa ma władzę nad służkami konkretnej sułtanki, której służy.

 Wydaje ona im określone polecenia dostosowane do potrzeb swojej pani.

1. Kalfa sułtana:

Ma ona przywilej usługiwania samemu sułtanowi.

Przekazuje mu wszelkie informacje z haremu.

2. Kalfa valide sultan:

Jej obowiązkiem jest służba sułtance matce.

3. Kalfa baş nikah:

Służy pierwszej żonie sułtana.

4. Kalfa sułtanki:

Służy sułtance z rodziny władcy.

5. Nadzorczyni lochów:

Nadzoruje lochy, w których wymierza kary przypadające winnym stanowiskom.

Podczas planu dnia chodzi za zarządczynią, a gdy ta rozkaże wrzuca niewolnice do lochu.

6. Medyczka, akuszerka:

(Sprawność tego tytułu posiada ogólnię każda kalfa).

Zadania są bardzo proste, ma ona leczyć chorych i odbierać porody w pałacu.

W razie problemów zdrowotnych prowadzi do lecznicy, gdzie następnie pomaga.

Przykładowe obowiązki lekarki to dbanie o ciężarne oraz badanie nowo przybyłych niewolnic.

7. Krawcowa:

Nadzoruje pralnie oraz krawiec.

Podczas, gdy niewolnice mają wolne kalfa może wybrać dowolne z nich, które pójdą prać z nią odzież.

Następnie ją segregują i zanoszą sułtankom.

Krawcowe mają być aktywne zwłaszcza  w czwartki ponieważ wtedy trwa największy przepych.

Wszyscy przychodzą do krawca, aby szykować się na sobotnią zabawę.

Kalfa mająca ten tytuł może wykazać się ogromną kreatywnością, pomagając dobierać rozmaite stylizacje oraz pasującą do nich piękną biżuterie podkreślając urode nie jednej kobiety w pałacu.

7. Ağa:

Inaczej eunuch.

Męski sługa.

Nadzorca i strażnik w pałacu Topkapi.

Dzięki temu, że pozbawiony jest męskości, nie może spółkować z żadną kobietą.

Eunuchowie dbają o porządek, bezpieczeństwo i równowagę haremu sułtana.

Uczestniczą w pałacowym planie dnia.

Obowiązkiem każdego z ağów jest przede wszystkim wierna służba władcy i reszcie jego rodziny.

Donoszą o wszystkim sułtanowi oraz sułtance valide.

O każdej porze mogą odwiedzać władce bądź książęta, aby wykonywać ich polecenia.

• Ağowie mogą zyskać tytuły, które nadadzą im większą wartość:

1. Nadzorca lochów:

Jego głównym zadaniem jest nadzorowanie lochów.

Podczas pałacowego planu dnia przebywa blisko zarządczyni. 

Na jej rozkaz bierze niegodziwą niewolnice, zamyka w lochu, a następnie wymierza jej kare.

2. Kucharz:

Jego zadaniem jest dbanie o przygotowanie potraw w kuchni.

Gotuje i wydaje posiłki dla wszystkich mieszkańców pałacu.

Ma możliwość dobierania sobie pomocników (ağów) z którymi wspólnie pichci.

8. Matka córki:

Matka córek sułtana (bądź şehzade).

Przez wzgląd, że urodziła córke nie otrzymuje żadnego tytułu na dworze sułtana.

Zostaje przy tym, który do tej pory miała (,cariye lub hatun).

Po porodzie z automatu zostaje jej usunięty tytuł gözde, jeśli taki posiada.
Co nie znaczy, że nadal nie jest.

Może cały czas starać się o męskiego potomka, przynależąc do haremu władcy (bądź księcia), ponownie odwiedzając go w alkowie.

9. Faworyta (Gözde):

Aby zostać faworytą trzeba być piękną, silną, inteligentną i (co najważniejsze) mądrą.

Jako faworyta uczestniczysz w pałacowym planie dnia oraz uczysz się w szkole.

Chcąc otrzymać tytuł gözde nie musisz jako cariye przyjmować wiary w Islam.

Faworytą można zostać na różne sposoby, przykładowo tańcząc na prywatnej zabawie przed obliczem władcy (bądź księcia), otrzymasz fioletową chustę, zostaniesz wybrana.

Fioletowa chusta umożliwi Ci wejście do prywatnych komnat sułtana (lub şehzade), gdzie następnie spędzisz z nim namiętną noc pełną niezapomnianych wrażeń.

Możesz zwrócić na siebie uwage władcy (bądź księcia) podczas przynoszenia mu posiłków.

Dobrym sposobem jest także wzorowe zachowanie w haremie, bądź na służbie u sułtanek.

 Uważaj!

Pomagając sułtanowi (lub şehzade) w hammamie może być bardzo mokro.

Już pierwszej nocy w alkowie musisz sprawić, że zostaniesz zapamiętana.

Jeśli Ci się uda i zadowolisz sułtana (lub şehzade), otrzymasz tytuł gözde.

 Będziesz odwiedzała alkowe więcej razy, aż w końcu zajdziesz w ciąże oraz urodzisz dziecko.

Zostaniesz skazana na zazdrosne spojrzenia oraz słowa innych kobiet, które doprowadzą cię do smutku, jednak każdego dnia będziesz oczekiwała na wezwanie władcy (bądź księcia).

Jeśli natomiast już pierwszej nocy nie spodobasz się sułtanowi (lub şehzade), grozi Ci padół.

Hatun która nie otrzyma tytułu gözde, nadal może odwiedzać alkowe i zostać matką dziecka (następcy).

10 Sługa:

Niektóre niewolnice wybierane są na służbe przez wyższe kobiece stanowiska.

Zadania sługi są oczywiste.

Wiernie służy swojej właścicielce, ma być przy boku swej pani, wykonując jej wszystkie polecenia.

Sługa pomagaj jej w codziennych obowiązkach, wychowuje jej dzieci, doradza jej (,przykładowo w ubiorze i pielęgnacji) oraz przekazuje od niej wiadomości innym osobom z haremu.

Dostarcza jej ważne informacje z haremu, zdobywając tym samym większą ufność sułtanki.

Sługa może uczestniczyć w pałacowym planie dnia, jeśli ma wolne i nie jest potrzebna właścicielce.

Każda służąca może zostać faworytą i na odwrót.

Potrzebna jest jedynie zgoda właściciela/ki.

Będąc służącą czyjejś sułtanki, ta musi zezwolić, żebyś trafiła do haremu władcy (bądź księcia).
Właścicielka musi się liczyć ze stratą sługi, po oddaniu jej do alkowy.

W przypadku właściciela, jeśli niewolnica chce służyć jakiejś sułtance, musi prosić o zgode go lub jego matke.

11. Niewolnica (Cariye/Hatun):

Jest to najniższe stanowisko w haremie usługujące sułtanowi oraz członkom jego rodziny.

Od tego stanowiska zaczyna się wspinanie po haremowych szczeblach władzy.

Gdy zostaniesz zauważona przez władce (bądź księcia) lub jego matke masz szanse zostać nałożnicą.

Dziewczęta uczestniczą w planie dnia, a w szkole edukują się, nabywając niezbędną wiedze, aby w przyszłości móc zostać jednymi z najbardziej wpływowych kobiet na dworze sułtana.

Obowiązkiem każdej niewolnicy jest słuchanie i wykonywanie poleceń zarządczyni oraz opiekunów.

Każda niewolnica ma wiedzieć gdzie jej miejsce, że służy sułtanowi oraz jego rodzinie.

Dobre zachowanie i uczynek przybliża niewolnice do sułtana, a każde gorsze do szczura w lochu.

Każda niewolnica otrzymuje początkowo tytuł cariye.
Może ona zostać faworytą (gözde) władcy lub księcia.

Aby otrzymać inne tytuły, przykładowo hatun, niewolnica musi przyjąć wiare w Islam.

Otrzymaje ona wtedy nową tożsamość (tureckie imie).

Zostając hatun (muzułmanką), niewolnica zyskuje szacunek na dworze sułtana, a tym samym możliwość na lepszą przyszłość.

Gdy cariye jako hatun urodzi sułtanowi (lub şehzade) syna otrzyma tytuł sułtanki, a w przyszłości będzie mogła zostać prawnie żoną samego władcy, jeśli ten ją wyzwoli.

Tytuł hatun pomijając niewolnice, odnosi się również do kobiet żyjących w państwie.

● Szkoła:

• Szkoła dla dzieci z rodziny sułtana:

Każdego dnia matki (bądź opiekunowie) mają obowiązek edukować swoje dzieci (od 5 do 10 roku życia) w pałacowej szkole (bibliotece).

Uczą ich ogólnych podstaw życia i zasad haremu.

Gdy dziecko skończy 10 lat kształci się samodzielnie, nadal pod czujnym okiem rodzicielki (opiekuna).

Uczy się tego samego, co wcześniej w bardziej rozszerzony sposób.

• Szkoła dla niewolnic:

W szkole opiekun ma obowiązek uczyć niewolnic wybranych urywków z zasad haremu. 

A te na przyszłych lekcjach zdają sprawdzian w formie odpowiedzi (pisemnej lub innej).

Niewolnice w szkole uczą się etykiety pałacu, poruszania się w nim, literatury ksiąg, planu dnia i jak się z nim obchodzić, stanowisk oraz odnoszenia się do nich, manier, słownictwa, języka tureckiego, poezji, pisania wierszy, sztuki, szycia, muzyki, tańców, strojenia się, nauki kochania oraz jak zachować się w alkowie.

W wybrane dni opiekun może spacerować z niewolnicami po pałacu ucząc ich pomieszczeń.

Może zabierać je także do krawca ucząc szyć i się stroić.

● Wyzwolenie:

Oddanie niewolnikowi/niewolnicy praw do wolnego życia.

Przywilej wyzwolenia ma wyłącznie sułtan i valide sultan.

Niewolnica (, będąc już hatun) może zostać wyzwolona, gdy ma wyjść za mąż.

Wolna kobieta nie może odwiedzać łoża do czasu nocy poślubnej.
Byłby to grzech.
Nazwana zostałaby cudzołożnicą.

Władca może wyzwolić kobiete z którą chce się ożenić.

● Plan dnia niewolnic:

Każdego dnia mieszkające w pałacu niewolnice wykonują plan dnia.

Plan dnia dla niewolnic dostosowany jest głównie do potrzeb mieszkańców.

Planem dnia przewodzi opiekun, głównie baş haznedar lub jej pomocnice (haznedar).

Nieposłuszeństwo w trakcie wykonywania planu dnia grozi wyrzuceniem lub karami.

• Niewolnice, gdy mają czas wolny za pozwoleniem opiekuna zawsze mogą udać się do damskiej łaźni (hammamu) załatwić swoje potrzeby fizjologiczne.

• Podczas, gdy niewolnice i faworyty stawiają się w sali głównej lub innych miejscach opiekun ma ustawić je równo w rzędzie.

• Do sali głównej podczas pory jedzenia mogą przyjść kobiety z rodziny władcy.

Niewolnice wtedy im przez chwile usługują, jeśli te mają takie życzenie.

• W trakcie posiłków mogą być ogłaszane nowe zasady lub zbliżające się święta.

• Niektóre niewolnice w trakcie posiłku chodzą zanosić jedzenie z opiekunem lub za pozwoleniem same do prywatnych komnat dla sułtana i jego rodziny.

• Jeśli niewolnice mają czas wolny, a sułtanka chce je wziąć do pomocy, musi to zgłosić ich opiekunowi.

• Służące powinny się przygotować i zjeść śniadanie, obiad i kolacje wcześniej.

W trakcie posiłku mają udać się do swoich właścicieli i im służyć, jeśli ci tego chcą.

• Czasami może być ogłaszane zbiorowe jedzenie, gdzie uczestniczy większość mieszkańców pałacu.

1. 20:00, poranek.

• Czas wolny:

Nowo przybyłe niewolnice do pałacu mają ustawić się na dziedzińcu głównym i czekać na przybycie opiekuna/ów.

Następnie zostają zaprowadzone do sali głównej, gdzie ustawiają się i idą do hammamu oraz lecznicy.

Są dokładnie myte i badane pod względem chorób.

Niewolnice szykują się w kabinach, a faworyty na piętrze faworyt.

Niewolnice i faworyty stawiają się w sali głównej o godzinie 20:20.

Dwie z niewolnic zostają wysyłane przez opiekuna do kuchni po jedzenie.

W tym samym czasie do sali głównej z opiekunką przychodzą nowe niewolnice i rónież się ustawiają.

Nowym niewolnicom ma zostać pokazana kabina, gdzie wybierają sobie posłania.

Nowe niewolnice mają się przebrać, a następnie dołączają do reszty niewolnic.

2. 20:30, śniadanie.

Niewolnice jedzą śniadanie.

• Szkoła:

Niewolnice o godzinie 20:50 stawiają się na dziedzińcu przed salą główną.

Czekają na opiekuna i maszerują z nim do szkoły dla niewolnic.

Lekcje rozpoczynają się o godzinie 21:00 i trwają pół godziny.

Mogą trwać dłużej, jeśli opiekun nie wyrabia się z materiałem lub chce ukarać niewolnice.

• Czas wolny:

Po nauce niewolnice prowadzone są przez opiekuna do sali głównej, gdzie mają chwile wytchnienia.

W trakcie czasu wolnego opiekun wybiera pare niewolnic (,przykładowo za kare) i może iść z nimi pomagać gotować obiad w pałacowej kuchni.

Niewolnice i faworyty stawiają się w sali głównej o godzinie 21:50.

Dwie z niewolnic zostają wysyłane przez opiekuna do kuchni po jedzenie.

3. 22:00, obiad.

Niewolnice jedzą obiad.

• Czas wolny:

Niewolnice i faworyty po zjedzonym obiedzie mają mają czas wolny.

O godzinie 22:30 niewolnice i faworyty stawiają się w sali głównej i czekają na opiekuna.

Wykonują z nim dodatkowe zajęcia.

Przykładowo idą sprzątać komnaty, gotować, na dodatkowe lekcje (muzyki) do szkoły.

Niewolnice i faworyty stawiają się w sali głównej o godzinie 22:50.

Dwie z niewolnic zostają wysyłane przez opiekuna do kuchni po jedzenie.

4. 23:00, kolacja.

Niewolnice jedzą kolacje.

• Hammam:

Opiekun/i ma/ją zebrać niewolnice w sali głównej.
Następnie idą przygotować się do łaźni.

Po przygotowaniu ustawiają się na dziedzińcu przed salą główną.

Udają się do damskiego hammamu.

Do pałacowej łaźni przychodzą również sułtanki, którym niewolnice, jeśli te zechcą, mają usługiwać.

• Czas wolny:

Opiekun/i, niewolnice i faworyty wracają z hammamu do sali głównej.

Niewolnice idą przebrać się do swojej kabiny, a faworyty na piętro gözde.

Następnie mają czas wolny.

5. 24:00, noc.

• Cisza nocna:

Po godzinie 24:00 niewolnice udają się do swoich kabin, a faworyty na piętro faworyt i mają zakaz wychodzenia z sali głównej.

/Margines:

Plan dnia może ulec zmianie podczas świąt oraz gdy organizowane są zabawy w haremie.

Osoba prowadząca plan dnia zawsze może go przekształcić na różne sposoby. 

Ważne, aby zgadzały się pory jedzenia posiłków i udanie się do hammamu na kąpiel.

● Zasady noszenia stroi przez kobiety w haremie:

• Korona za 80 G jest zarezerwowana wyłącznie dla mnię.

 

• Wszystkie stanowiska zniewolone nie mają prawa nosić wysokich koron.

• Chuste na głowe kobieta zakłada:
- Modląc się.
- Przyjmując wiare w Islam.
- Wychodząc na zewnątrz.
Przykładowo, żeby nie zobaczył jej inny mężczyzna.

• Każdy w pałacu ma ubierać się stosownie.
(Należy dostosować się do klimatu rozgrywki).
Stroje poiwinny być eleganckie.

• Wchodząc do meczetu (na dywan do modlitwy) należy zdjąć obuwie.

• W hammamie każdy ma obowiązek zakładać specjalne obuwie.

Przykład:

Zdejmuje się je w hammamie tylko wtedy, gdy zażywa się kąpieli.

Każda kobieta, wybierając się do łaźni ma na wstępie je włożyć w komnacie.

Następnie ubiera samą suknie, bez dodatków.

Wchodząc do hammamu, suknie się ściąga i zakłada specjalny strój kąpielowy.

• Nakrycie po wejściu do hammamu to przede wszystkim strój z projektanta.

Jeśli jakaś z kobiet ich nie posiada, ubiera zwyczajny strój kąpielowy. 

Z biżuterii zakładać można wianki, drobne opaski oraz narzutki.

Przykład:

 

• Strój do spania dla niewolnic:

Suknie zawsze ubierają na noc do spania oraz gdy wybierają się do hammamu.

  

• Kalfy akuszerki, gdy wchodzą do lecznicy, mają obowiązek ubrać specjalne nakrycie na głowe.

• Przykładowe nakrycie dla kalfy:

• Podczas aktualizacji w grze, zasady dotyczące możliwości noszenia nowych stroi zostaną ogłoszone.

• Wszystkie suknie z projektanta są dostępne dla sułtanek.

• Suknie za 250 G niewolnica może nosić dopiero, gdy zostanie faworytą, kalfą i wzwyż.

Sułtanki mogą swoim niektórym sługom pozwolić na noszenie jednej barwy tej sukni.

• Fioletowa suknia za 350 G zarezerwowana jest dla valide sultan i baş nikah sułtana.

• Główna zarządczyni, jako prawa ręka matki sułtana ma przywilej nosić suknie za 350 G.

• W każdej porze roku kobiety powinny ubierać stroje dostosowane do klimatu.
Lato, należy ubierać lekkie, przewiewne, przezroczyste stroje, które mogą odsłaniać ciało.

Gdy nadchodzi zima zabronione jest chodzenie w miejsca odkryte bez ciepłego nakrycia.

• W dni żałobne ubiera się czarne stroje.

Zezwala się na akcenty złota i srebra.

• Przykładowe nocne stroje dla sułtanek:

 

Oprócz widocznych można zakładać również zwykłe suknie.

• Wszystkie suknie ślubne ubierać mogą jedynie sułtanki.

Jeśli chodzi o niewolnice, mogą je ubierać dopiero, gdy zostaną faworytą, kalfą i wzwyż.

• Obuwie w pałacu można nosić jakie się chce.

Powinno być ono eleganckie i nienowoczesne.

• Każda biżuteria oraz wszystkie nakrycia głowy są dozwolone.

Korony natomiast mogą nosić jedynie sułtanki

• Grzebień z projektanta niewolnica może nosić dopiero, gdy zostanie faworytą.

• Kobieta szykująca się do alkowy powinna zakładać oryginalne, wyróżniające się stroje.

Może ubierać wtedy wszystkie dostępne stroje dla kobiet.

Oprócz tego bardzo ważnym dla niej elementem powinien być dobór odpowiedniej bielizny.

• Każda kobieta w haremie może nosić dolne tkaniny.

Przykład:

Dołączeniem jest góra, jakakolwiek byle była ona stosowna.

• Makijaż z zadań w salonie piękności jest zakazany.

Wyjątkiem zabawy i święta w haremie.
Kształtu cieni do powiek nie wolno zmieniać.

• Przed zabawą valide sultan lub organizator/ka może ustalić typ bądź barwy ubioru w jakie każdy ma się ubrać.

• Fryzury można zmieniać, muszą być one jednak odpowiednie.

• Kolor ust można malować w odcieniach czerwieni, brązu lub ciemnego różu.

• Dozwolona jest zmieniana koloru cieni do powiek.

• Kobieta wychodząca za mąż w noc henny ma obowiązek być ubrana w odcienie czerwieni.

• W dzień ślubu kobieta ubiera przeważnie strój w białych barwach.

• Małe sułtanki w wieku od 0 do 12 roku życia, mogą nosić krótsze sukienki oraz spódniczki.

• Matka sułtana ma prawo zakazać noszenia poszczególnych stroi, jeśli uzna to za stosowne.

• Wszystkie suknie ze sklepów na Awatarii są dozwolone dla wszystkich kobiet w pałacu.

● Miejsca zamieszkania oraz przemieszczania się kobiecych stanowisk:

• Każde kobiece stanowisko (nie wliczając ağów) ma zakaz wchodzenia do pomieszczeń męskich.

Nie dotyczy to najbliższej rodziny sułtana (i ich sług), w tym zarządczyni oraz kalf.

Wyjątkiem jest alkowa, gdy nałożnica musi zostać zaprowadzona do łoża sułtana (lub şehzade). 

Niewolnicy w drodze do alkowy towarzyszy zawsze jakiś opiekun.

Po spędzonej nocy z władcą (bądź księciem) nałożnica prędko wraca do haremu.

• Na opuszczenie pałacu zezwolić może jedynie sułtan i valide sultan.
Wyjść z niego bez pozwolenia mogą jedynie baş nikah, nikah, szambelan, baş ağa oraz baş haznedar.

• Komnaty przydzielane są głównie przez valide sultan.

• Wszystkie sułtanki posiadają własne komnaty.

• Dzieci mieszkają w komnatach wspólnie z matkami.

Dziecko może otrzymać własną komnate, gdy jest dorosłe (16 lat).

• Szkoła dla dzieci znajduje się w pałacowej bibliotece.

• Każde zniewolone stanowisko posiada w pałacu komnate lub zbiorowe pomieszczenie.

• Niewolnica, która otrzyma tytuł gözde przenosi się z kabiny niewolnic na piętro faworyt.

• Gdy niewolnice oraz faworyty (gözde) mają czas wolny mogą przebywać jedynie w pomieszczeniach takich jak sala główna, komnaty sali głównej, dziedziniec sali głównej, korytarze obok sali głównej, dziedziniec ağów, dziedziniec kalf, pałacowe kuchnie oraz szkoła.

W inne miejsca niewolnice mogą się udać tylko z opiekunem.

• Niewolnice mogą chodzić do komnat sułtanek za zgodą opiekuna, gdy im pomagają.

Przykładowo podczas zanoszenia posiłków.

• Sługi mogą chodzić po pałacu przekazywać wiadomości od właścicielki innym sułtankom.

• Niewolnice mają zabroniony wstęp na piętro faworyt.

• Sługi śpią w kabinach niewolnic.

Sługa może także spać komnacie właścicielki, jeśli ta jej pozwoli.

• Matka sułtana jako najważniejsza kobieta w pałacu otrzymuje swój prywatny apartament.

• Valide sultan może zapraszać do pałacu ważne kobiece osobistości, a następnie je po nim oprowadzić.

• Gość w pałacu sułtana (przykładowo prenses) otrzymuje komnate oddzieloną z dala od haremu.

Lub na czas pobytu zamieszkuje on jakiś mniejszy pałac, położony blisko głównego pałacu.
Komnate bądź chwilowe miejsce zamieszkania gościa wyznacza sułtan lub valide sultan.

Osoba ta ma prawo wstępu do siedziby władcy, gdy dostanie pozwolenie od niego lub jego matki.

• Sułtanka, która zamieszkuje inny pałac, może odwiedzać główny pałac kiedy tylko chce.
Głównię w porze dnia.

• Gdy sułtanka zostaje wydana za mąż, zamieszkuje z mężem swój własny pałac.

Po przeniesieniu się do innego pałacu mogą one cały czas odwiedzać pałac Topkapi.

• Niektóre sułtanki, jeśli zechcą mogą zbudować swój pałac i w nim zamieszkać.

Bez uwagi na to, że nie mają męża.
Taka sułtanka potrzebuje jedynie akceptacji z mojej strony.
Muszę sprawdzić wykonanie pałacu.

Jeżeli pałac będzie spełniał wymogi zostanie mu nadana nazwa i będzie gotowy do zamieszkania.

● Najważniejsze zasady sułtana i mężczyzn:

• Dorosły książę (od 16 lat) może mieć w swoim haremie jedynie do pięciu kobiet.

• Şehzade, jeśli chce może nadać tytuł gözde każdej z nałożnic.

• Młody książe (od 14 lat) może posiadać tylko dwie kobiety.

• Wszelkie zaniedbania i złe wykonywanie poleceń podczas wojny będzie karane.

• Władca ma prawo organizować zabawy na cześć swoją lub innych osób. 

• W każdy czwartek sułtan ma obowiązek spędzić noc z główną żoną.
Dotyczy to również innych mężów i ich żon.

• Sultanzade w swoim haremie mogą mieć tylko dwie niewolnice.

• Władca (lub książe) ma możliwość zmiany imienia swojej faworycie (gözde).

• Pałac myśliwski ma obowiązek zrobić sułtan w swoim domu na Awatarii.

• Każdy kto dołączy do armii sułtana musi dodać go do znajomych na Discord.

• W czwartki o 19:00 mogą odbyć się polowania na które wyjeżdża sułtan wraz z synami (şehzade) i innymi osobami mu towarzyszącymi. Przykładowo są nimi sultanzade, szambelan oraz paszowie.

/Margines:

Za złamanie jakiejkolwiek zasady grozi wyrzucenie.

● Zasady sułtana i męskiej części haremu:

1. Sułtan:

Władca całej Awatarii.

Ma władzę całkowitą.

Każdy ma oddać mu należny szacunek i pokłon.

Wszyscy są jego sługami.

Jest on odbiciem boga na ziemi.

Rodząc się księciem (şehzade) odziedziczył wrodzone prawo do tronu, a następnie na nim zasiadł jako sułtan całego świata.

Pan ma do dyspozycji wiele sług.

Zaczynając od wezyrów, kończąc na pałacowej służbie.

Wszyscy czekają na jego rozkazy.

Cała Awataria należy do niego!

Może on robić co tylko chce i nie musi się z tego nikomu tłumaczyć.

Samodzielnie liczy się z konsekwencjami złych czynów lub wyborów.

Mianuje na ważne stanowiska lub też z nich zwalnia.

Aranżuje małżeństwa.

 Zezwala na otrzymanie prowincji.

Ogłasza wojny.

Uznaje sojusze.

Odnawia albo zmienia zasady.

I wiele innych.

Przy boku sułtana trwa szambelan zajmujący się jego ochroną i osobistymi sprawami haremu.

Wspiera go i jest z nim na każdym kroku.

Na tygodniu wypoczywając, sułtan wyrusza na polowania do pałacyku myśliwskiego.

Zabiera ze sobą swoich synów i wiernych mu ludzi.

Zaprosić na wyjazd może także swoją wybranke serca, z którą chce spędzić czas po udanych łowach.

Gdy niewolnica spędzi noc z sułtanem i mu się spodoba, zostaje jego faworytą i otrzymuje tytuł gözde.

Czekając na ponowne wezwanie przez pana, faworyta trafia na piętro gözde, gdzie żyje w luksusach.

Jeśli nałożnica nie spodoba się władcy, odsyła ją po jej wizycie w łożu i nie otrzymuje ona tytułu.

 Jedną z najważniejszych ról w życiu sułtana pełni jego główna żona (baş nikah).

 Oprócz głównej żony, sułtan posiada także trzy inne, wszystkich żon łącznie mieć cztery.

Obowiązkiem władcy jest dbanie o swój harem.

Po stosunku płciowym z każdą kobietą której nadał tytuł, powinien obdarować ją później licznymi podarkami.

Sułtan może mieć tyle kobiet, ile zdoła utrzymać.

Największy wpływ na swojego syna ma jego matka, valide sultan.

 Rządzi ona haremem władcy oraz zajmuje się jego prywatnymi sprawami, takimi jak wysyłanie nałożnic do sułtańskiego łoża.

Każdego dnia syn odwiedza ją, aby ucałować jej dłoń, okazując jej tym samym miłość i szacunek.

Sułtan omawia z matką wszystkie najważniejsze sprawy oraz decyzje, licząc się z jej zdaniem.

2. Şehzade:

Książe, syn sułtana.

Jest on przyszłością dynastii, największym szczeblem władzy zaraz po władcy, jeśli chodzi o mężczyzn.

Po śmierci sułtana jego najstarszy syn przejmuje po nim tron i wszystko, co było mu należne.

Şehzade musi być zawsze posłuszny swej matce, gdyż to ona dba o jego dobro.

Do obowiązków każdego księcia zalicza się nieustanna edukacja będąca kluczem do całkowitej władzy.

Dorosły książe może posiadać swój harem (kobiety), jednak dzieci może mieć dopiero wtedy, gdy obejmie we władanie jedną z prowincji Imperium Osmańskiego.

3. Synowie şehzade:

Gdy ich ojciec w przyszłości zasiądzie na tronie, stają się jego prawnymi spadkobiercami.

Jeśli ich ojciec obejmie we władania prowincje wyjeżdżają wspólnie z nim jednocześnie zdobywając wiedzę.

4. Sultanzade:

Inaczej synowie sióstr, córek lub innej bliskiej rodziny sułtana.

 Kuzyni synów i córek władcy.

Posiadają oni w ostateczności prawo do tronu.
W trakcie obrad dywanu służą radą i wypełniają obowiązki władcy.

● Zasady wielkiego wezyra, wezyrów, paszów, szambelana, sokolnika oraz wojska:

1. Wielki wezyr:

To największe stanowisko urzędowe sprawowane w państwie zaraz po sułtanie.

Jest on prawą ręką padyszacha.

Wielki wezyr nie może zaniedbywać swoich obowiązków.

Osoba ta po wybraniu musi być świadoma pełnienia swej funkcji.

Ma on przede wszystkim być wierny sułtanowi oraz obecny w jego życiu do samego końca.

Podczas trwania obrad dywanu podpowiada władcy w różnych kwestiach.

 Gdy sułtan nie zjawi się na obradach, ma on obowiązek je poprowadzić zajmując jego miejsce.

 W trakcie obrad ma prawo do podejmowania różnych decyzji.

Powinien jednak uzgodnić każdą swoją decyzje wcześniej z władcą.

Po zakończeniu obrad dywanu zdaje w skrócie raport sułtanowi, omawiając z nim go.

Wykazuje zdolności przywódcze podczas, gdy wraz z władcą wyrusza na wojnę. 

Wydaje rozkazy sługom sułtana.

Ma władze nad resztą wezyrów oraz paszów władcy.

Jego obowiązkiem, jak i innych wezyrów oraz paszów jest robienie naborów do armii sułtana.

Wielkim zaszczytem wielkiego wezyra jest ślub z siostrą lub córką sułtana.

Może on wtedy rozkoszować się pełnią władzy i bogactw, zostając członkiem rodziny władcy.

2. Kapudan:

Inaczej wielki admirał floty Osmańskiej.

Tytuł kapudana otrzymać może wyłącznie jeden z wezyrów sułtana.

Kapudan zasiada w radzie dywanu sułtana.

Przewodzi statkami podczas wojny.

 3. Wezyr:

Wezyr, to naczej awansowany paşa.

Ma być wierny oraz oddany sułtanowi.

Wspieraja go w każdej ważnej sprawie, a ten przypisuje mu funkcje oraz zadania.

Każdy wezyr ma obowiązek zasiadać w obradach dywanu przy boku swego pana.

Wezyrów, nie wliczając wielkiego wezyra i kapudana może być tylko szcześciu.

Mają oni zaszczyt wyjść za kobiety z rodu władcy, jeśli ten wyrazi taką wole.

Robią nabory, zbierając ludzi do armii.

Podczas obrad, gdy ogłaszana jest wojna, biorąc w niej udział, zyskują ważne funkcje.

Wezyrowie odgrywają istotną rolę w walce o przyszłość Imperium Osmańskiego.

4. Paşa:

Przynależy do służby sułtana i pełni wyznaczone przez niego obowiązki.

Jest ważnym mężami stanu.

Kształtuje się, by w przyszłości móc zostać wezyrem.

Będąc na prowincji z sehzade ma on za zadanie przekazywać informacje z niej sułtanowi.

Obowiązkiem paszy jest doradzanie księciu w sprawach państwowych.

Paszowie mogą brać udział w obradach dywanu, jeśli sułtan się zgodzi.

Podczas wojny towarzyszą władcy oraz książętom, walcząc przy ich boku.

5. Szambelan:

Prawa ręka sułtana (lub şehzade), czuwa nad jego zdrowiem i bezpieczeństwem.

Jest zawsze gotowy na wezwanie władcy.

Omawia z nim różne sprawy, rozmawia o wojnach, sprawach haremu oraz państwa.

Uczestniczy w obradach dywanu. 

Podczas wojny nie odstępuje sułtana na krok.

Gdy w haremie trwają zabawy jest on zawsze przy władcy.

Dba o dobrobyt władcy.

Szambelan wysyła wiadomości do haremu (valide sultan, baş haznedar lub baş agi), przykładowo gdy sułtan kogoś wzywa, chce jeść, wziąć kąpiel bądź opuścić pałac.

Zajmuje się kształtowaniem synów sułtana.

 Edukuje, ucząc ich zasad haremu.

W czasie wolnym ćwiczy z książętami walke mieczem w pałacowym ogrodzie.

Stanowisko szambelanem może otrzymać wyłącznie pasza lub bey.

Szambelan może opuszczać pałac.

Dowiaduje się ważnych informacji lub odpoczywa, gdy ma czas wolny.

Gdy sułtan każe mu przeprowadzić dochodzenie, ten ma prawo w jego imieniu przepytać każdego w pałacu i w razie konieczności zastosować kary wobec podejrzanych o wine osób.

Şehzade obejmując prowincje ma znaleźć sobie własnego szambelana, który będzie mu służył.

 Za pośrednictwem księcia szambelan wysyła wiadomości do stolicy, udając się do pałacu władcy.

6. Efendi:

Tytuł posiadający osoba wyuczona, posiadająca konkretny zawód w Imperium Osmański.

Może brać udział w obradach dywanu, jeśli sułtan się zgodzi.

7. Bey:

Wyższy urzędnik państwowy.

Służy sułtanowi i całemu Imperium Osmańskiemu.

Może awansować na wyższe stanowiska.

Za zezwoleniem władcy bierze udział w obradach dywanu.

W trakcie obrad wyznaczane są mu różne zadania.
Może sprawować obowiązki na prowincji w imieniu sułtana (tak jak şehzade).

 8. Armia:

Do wojska może dołączyć każdy, kto będzie wierny sułtanowi.

Osoba w armii nie ma określonych przywilejów.

Ma wyłącznie słuchać rozkazów większych stanowisk.

Władca, jeśli zechce może sam obdarowywać żołnierza pewną (wymyśloną) funkcją.

Członek armii musi być oddany sułtanowi, a także obecny i wytrwały do samego końca wojny.

Członkowie armii sułtana mogą prosić władce o audiencje podczas obrad dywanu.

● Obrady dywanu:

W ich skład wchodzi sułtan, wielki wezyr, wezyrowie, szembelan, paszowie, şehzade oraz sultanzade.
Obrady dywanu odbywają się w środe, o godzinie 21:30, każdego tygodnia.

Mogą także dodatkowo odbywać się w innych dniach, co zależy od władcy.

Wszyscy (poza sułtanem) z członków obrad dywanu mają być obecni.

Na posiedzeniu omawiane i poruszane są najróżniejsze sprawy oraz tematy.

Królestwa (państwa) i sojusze z nimi.

Losy państwa Imperium Osmańskiego.

Wojna.

Nowe zasady.

W trakcie trwania obrad przyjmowani są posłowie z innych królestw.

Ağowie czuwają nad wygodą władcy oraz innych członków rady.

Wezyrowie i paszowie mają możliwość wykazania się swoimi pomysłami.

Dobry sprawunek, równa się awans.

Sułtan mianuje i degraduje stanowiska.

● Wojna:

Ogłaszana jest w trakcie obrad dywanu.

Udział w wojnie biorą wszyscy mężczyźni (oprócz eunuchów).

Wygląd każdej wojny zależy od sułtana, to on ma wszystko przygotować.

● Zasady noszenia stroi przez mężczyzn:

• Gdy nadchodzi zima zabronione jest chodzenie w miejsca odkryte bez ciepłego nakrycia.

• W dni żałobne ubiera się czarne stroje.

Zezwala się na akcenty złota i srebra.

• Korona za 50 G przeznaczona jest tylko dla sułtana.

• Obuwie mężczyźni mogą nosić jakie tylko chcą.

Powinno być ono eleganckie i nienowoczesne.

• Wchodząc do meczetu należy zdjąć obuwie.

• W trakcie trwania wojny wszyscy powinni mieć miecz lub łuk.

• Dodatkiem do każdego stroju dla mężczyzn może być wszelkiego rodzaju biżuteria.

• Przykładowe obuwie dla mężczyzn do hammamu:

(Proces wkładania obuwia przez mężczyzn do hammamu jest identyczny jak u kobiet w haremie.)

• Przykładowe stroje nocne dla wszystkich mężczyzn:

● Miejsca zamieszkania, przemieszczania się Sułtana i mężczyzn:

• Sułtan wraz z rodziną i służbą zamieszkuje pałac Topkapi, który jest jego własnością.

W pałacu posiada własną komnatę, która zwana jest alkową, gdzie przyjmuje nałożnice.

Może się on przemieszczać się po całym seraju.

• Wszyscy mężczyźni podczas ważnych wydarzeń w pałacu mają obowiązek stawić się u sułtana,

 gdzie następnie spędzają czas przy jego boku.

• Wszyscy mężczyźni mają zakaz wstępu do haremu.

Wyjątkiem są eunuchowie.

Şehzade i sultanzade mogą odwiedzać jedynie sułtanki z rodziny.

• W haremowych zabawach mogą brać udział şehzade i sultanzade.

Sułtanowi podczas jego prywatnej zabawy może towarzyszyć szambelan.

• Obrady dywanu odbywają się z specjalnym pomieszczeniu położonym z dala od haremu władcy.

Wszyscy mężczyźni mają czekać na dziedzińcu sułtana.

Po skończonych obradach mężczyźni wychodzą przez ogród położony obok sali obrad dywanu.

• Baş ağa działa na różne zlecenia z wnętrza pałacu i może go opuszczać.

• Şehzade w wieku dorosłym może objąć we władanie prowincje za zgodą sułtana.

• Sultanzade w wieku dorosłym może otrzymać własny pałac.

• Szambelan zamieszkuje komnate, przy komnacie władcy. 

Może on poruszać się po pałacu tylko w strefie przeznaczonej dla mężczyzn.

Wyjątki to śledztwo lub sytuacje niebezpieczne dla sułtana i jego rodziny.

• Wezyrowie oraz paszowie zamieszkują własne rezydencje, czyli pałace.

Gdy żenią się z sułtanką, przeprowadzają się do jej pałacu.

Nie mają oni wstępu do haremu, jedynie do części męskiej.

• Şehzade i sultanzade, gdy dorosną, otrzymują w pałacu własne komnaty.

• Każdy mężczyzna, który wejdzie do haremu zostanie wyrzucony.

• Gdy şehzade jest mały może przebywać w haremie (sali głównej) przy boku matki.

● Prowincja:

Każdy dorosły şehzade otrzyma w przyszłości własną prowincję.

Wcześniej jest odpowiednio przygotowywany do jej objęcia.

• Będąc na prowincji książe uczy się sprawowania władzy w państwie. 

Szuka ludzi wiernych sułtanowi.

• Şehzade przeprowadza się na prowincje ze swoją matką, kobietami i służbą.

Na prowincji dba o swój harem.

• Książe robi nabory do własnej armii.

Gdy trwa wojna, zbiera swoją armię i wyrusza z nią, aby wesprzeć władce.

• Każdy şehzade na prowincji ma posiadać własnego szambelana.

• Przebywając na prowincji, şehzade może nadać tytuł haseki ulubionej kobiecie.

• Warunkiem otrzymania prowincji jest zgoda sułtana.

• Obrady dywanu na prowincji odbywają się o tej samej godzinie, co obrady sułtana.

• Şehzade musi zbudować prowincje w swoim domu.

• Pałac na prowincji powinien liczyć od 10 do 30 pomieszczeń.

Należy wzorować się na pałacu Topkapi.

• Główna kalfa lub służąca matki şehzade podczas pobytu na prowincji dostaje od niej uprawnienia zarządczyni.

• Nabory na niewolnice oraz służbe pałacową należą do obowiązków matki księcia.

• Pałacowy plan dnia na prowincji powinien być taki sam jak w pałacu Topkapi.

• Zaniedbywanie przez księcia obowiązków na prowincji, grozi jej utratą.

• Na każdej prowincji ma panować spokój dobrobyt i należy stosować się do zasad haremu sułtana.

/Margines:

Za złamanie jakiejkolwiek zasady grozi powrót do pałacu Topkapi.